Marionette RPG v.2

Ren Maaka

Podajesz się za kogoś, kim NIE jesteś.

KiNa

*Westchnęła.*
Co poradzę, że nie chcesz mi uwierzyć... Może to Ty podajesz się za kogoś, kim nie jesteś...?

Itoshiki Nozomu

Zgłupiał całkowicie, wziął spowrotem swój sznur i z łzami w oczach spojrzał na to.
-J-ja... już nic nie r-rozumiem...

KiNa

*Usiadła w jak zwykle w jakimś ciemnym kącie i rozglądała się lekko zamroczona po sali.*
Ja też nie rozumiem... On chce być wyjątkowy. Tyle wiem. Więcej nie potrafię Ci powiedzieć, nawet gdybym chciała.

Itoshiki Nozomu

Złapał się za zbolałą głowę, na szyję zawiesił swój sznur.
-Ty nie jesteś wampirem a wilkołakiem...
Skojarzył szybko fakty drżąc z bólu.

KiNa

Możliwe... *Siedziała w kącie, nadal wpatrując się w komnatę. Teraz jednak, jej wzrok spoczął na obrazie.*

KiNa

Wilkołakiem...! *Ocknęła się.*
Taaak! Chcę, nawet jeśli nie jestem! *Cieszyła się jak głupia.*
Możesz sobie być tym wampirem... Trudno, zrezygnuję z mojej dotychczasowej, kilkumiesięcznej postaci!

Ren Maaka

Milczał.
Po chwili zaśmiał się gorzko.

Itoshiki Nozomu

Przeraził się tego śmiechu, spojrzał na Rena pytającym wzrokiem.

Ren Maaka

Po chwili ucichł, spojrzał się na niego ze smutkiem.
- Nie chciałem ci tego zrobić. - wskazał na jego szyję.

Itoshiki Nozomu

-Ach, nic się nie stało.
Zaśmiał się nerwowo i przewiesił sobie sznur przez ramię.

Ren Maaka

Zwiesił lekko głowę, czując się, jak ostatni śmieć. Westchnął. I znowu westchnął.

Itoshiki Nozomu

-Poważnie nic się nie stało, Ren-sama.
Uśmiechnął się lekko.
-Pójdziesz ze mną na spacer?
Zapytał z świecącymi szczenięcymi oczkami, szarpnął za jego rękaw.

Ren Maaka

- Pójdę.
Co jak co, ale musiał mu jakoś wynagrodzić przebitą szyję.

Itoshiki Nozomu

-Dzięki!
Tu się ujawniła niesamowicie wielka naiwność Nozomu, nie pomyślał jakie konsekwencje z tego mogą wyniknąć. Poprostu chciał z nim zostać jak najdłużej się dało. Zarumienił się lekko i ruszył przed siebie.
[z/t]