Marionette RPG v.2

Mia Sutcliff

-Skąd...? *zdziwiła się pytaniem* Noo, to moje narzędzie do rozprzestrzeniania śmierci. Dzięki niej zarabiam na życie ^^'

Itoshiki Nozomu

-D-dobra! Wie-wierzę ci, żeś shinigami!
Zaczął kłaniać się przed nią, bardzo nisko z szacunkiem.

Mia Sutcliff

-Oh jejku *zawstydziła się nieco* -Bez przesady...

Itoshiki Nozomu

-Hai.
Przestał się kłaniać i poprawił zawieszoną niedbale pętlę na szyi.

Mia Sutcliff

-Ach, a tak ogólnie to jak ci się żyje? *dalej czyści swoją piłę*
"Co za bezsensowne pytanie. Widać, że źle"

Itoshiki Nozomu

-Jestem chodzącą rozpaczą.
By to podkreślić wziął kredę i na szafce napisał kredą swe imię jednakże horyzontalnie.

Mia Sutcliff

-Ahh... *przekrzywiła głowę, włosy zasłonił większość jej twarzy*
-Nie przesadzaj, skarbie, nie może być aż tak tragicznie...

Itoshiki Nozomu

Zaczął szybko wymieniać swe powody rozpaczy, dość długo to trwało.

Mia Sutcliff

-Dobra, dobra, już przestań... *spojrzała się na okno*
-Nie widzisz jakiś Po-zy-ty-wnych rzeczy?

Itoshiki Nozomu

-Żadnych. Nawet w pozytywie kryje się rozpacz.

Mia Sutcliff

*zaśmiała się*
-Naprawdę jesteś dziwny... Kilka set lat temu też myślałam podobnie... Aż poznałam mojego kochanego mężusia i przejęłam od niego nieco dziwny styl bycia - żyć i nie przejmować się niczym. *uśmiechnęła się* Jakoś mi to pomogło, i teraz raczej w niczym się nie ograniczam *ironiczna mina*

Itoshiki Nozomu

-Nie szukam kłopotu na łeb.
Odparł zirytowany zachowaniem dziewczyny. Ten jej "mężuś" to z pewnością jakieś ziółko skoro zdradza ją z kimś innym, gdyby Nozomiastemu zdarzyło by się coś takiego to z pewnością zrzuciłby się z mostu - miłosne samobójstwo.

Mia Sutcliff

-No cóż, szkoda. Może kiedyś zmienisz zdanie? *puściła do niego oczko*

Itoshiki Nozomu

-Chigai wa!
Warknął głośno i zmarszczył brwi.

Mia Sutcliff

-Oj, już, spokojnie... *uśmiechnęła się łagodnie*
-Jak tam chcesz *westchnęła*